Gjer ein forskjell - Folk forandrar verda

Sju år med handelsblokade, 47 år med okkupasjon – ein månad med krig. Fleire tusen sivile drepne. Skular, sjukehus. FN-bygningar, raserte – sprengde i lufta. Undertrykking, tortur og avretting. Brot på internasjonal lov – brot på menneskjeverde. Kvardagen til det palestinske folk er ei samling av mykje, men verdig er den ikkje. 

Sidan 1967 har Israel okkupert delar av Palestina, ja, faktisk stole land. I 47 år har Israel hatt som sin politikk å fordrive menneskje frå hus og heim, berre for å stele til seg nokre kvadratkilometer til med land. I nesten to generasjonar har palestinarane måtte leve med, eller det vil seie utan, den fridomen me alle tek forgitt, men absolutt har krav på. Men kva gjer verdssamfunnet? Dei ser på.

"Debatten handlar ikkje om støtte til ein
Israelsk stat, jødar eller Haman. Debatten
handlar om menneskjeverde"

Debatten kring konflikten i midt-austen er vanskeleg å ta. Ikkje fordi den eigentleg er særleg innfløkt, men fordi at faktoren Israel er inkludert. Fordi det er vanskeleg å vera kritisk til den israelske politikken og krigføringa utan å få hive etter seg at ein er antisemitisk eller jødehatar som det oftare vert slengt etter oss at me er, noko som tek debatten fullstendig vekk frå det den eigentleg handlar om. Debatten handlar ikkje om støtte til ein Israelsk stat, jødar eller Hamas. Debatten handlar om menneskjeverde. Om ein ide at alle menneskje er av lik verdi og har krav på same fridom. Fridomen til å kunne røra fritt på seg. Fridomen til å kunne leve sine liv, med verdi.

Me fordømmer eit kvart tapt liv i krig og valdshandlingar. Me fordømmer ein kvar krenking av internasjonale lovar og reglar. Men når forholda vert så skeive som dei faktisk er, når ein drepen i Israel tilsvara 600 sivile palestinarar så er det ikkje greitt. Då er det ikkje likeverd eller forsvar – då er det massakre og terror. Når krigføringa ikkje handlar om forsvar, men om ran, så kan ikkje det internasjonale samfunnet teie. Når det internasjonale domstolen i Haag for ti år sidan har dømd at den israelske okkupasjonen av Palestina er ulovleg, kan ikkje verda tillate at der ikkje er endring.

Med Apartheidregimet i Sør-Afrika fram til 1994 hadde me nasjonale og internasjonale sanksjonar på varar som til dømes druer frå dei apartheidstyrte områda fram til sørafrikanarane hadde fått sin fridom. Då klarte me oss utan problem i nokre år utan gode druer, fordi det handla om menneskjeverd. Men når det handlar om Israel, med deira støtte frå USA kan ein ikkje lenger ta eit standpunkt. Då må solidariteten vike frå, for elles tråkkar ein nokon mektige nokon på tærne.

Me let aldri solidariteten vike frå, me står aldri og ser på undertrykking og nedverdigande forhold. Me lat ikkje drap av uskuldige sivile gå stille forbi – difor tek me standpunkt. Difor krev me at Israel skal oppheve blokade og okkupasjon. Difor krev me at krigføringa stoppast umiddelbart og at palestinarane og får den fridomen og menneskjeverden dei har krav på. Me krev at den Palestinske stat vert anerkjend i FN sitt tryggingsråd og av verda, med delinga frå 1967. Me tek eit standpunkt for å syne verda og Israel at det som skjer ikkje er greitt, og det oppmodar me deg og til å gjera! Gjer ein forskjell, folk forandrar verda!

Norsk Folkehjelp Askøy

John-Helge Myntevik

Nestleiar

På trykk i Askøyværingen 02.09.2014 på vegne av Norsk Folkehjelp Askøy

05.juni - Verdas miljødag!

Torsdag 05.juni er det verdas miljødag. Ein dag som vart stifta allereie i 1972 for å bidra til auka medvit kring miljøspørsmåla. Det ingen hemmelegheit at klimaendringane er menneskjeskapa. Det positive og det negative når noko er menneskjeskapa er at me kan redusera skaden, men det krev at politikarane og innbyggjarane tek ein tydeleg standpunkt.

I det politiske landskap har me parti som arbeidar veldig aktivt for ei betre miljøpolitikk, men der sit og politikarar og parti som ikkje ein gong anerkjenner at klimaendringane er menneskjeskapa. For SV sin del handlar mykje av miljøpolitikken om haldningsarbeid på grasrotnivå. Det handlar om kunnskapsformidling, det handlar om å gjera det ein sjølv kan for å betre miljøet.

SV ønskjer å satsa på kollektivtransport framfor nye store vegprosjekt. For oss er det viktig at dei vegane som innbyggjarane skal transportera seg på er trygge, men me ønskjer heller å ha vegar med gul midtstripe og heller satsa dei store pengane på tryggleik og kollektivtransport. SV ynskjer hyppigare bussavgangar i distrikta, me ynskjer meir hurtigbåt til byen og større satsing på tog.

SV ynskjer å dobla den statlege finansieringa til lokal kollektivtransport. Me ser nødvendigheita med eit større tilbod i distrikta dersom dei som bur skal nytta buss eller bybane. Lokalt ynskjer SV og å arbeida med hurtigbåtforbinding med Sotra og, for å danna ei slags «ringbåt».

Når ein ser dei utfordringane det er med Askøy brua i «rush-timane» i dag, er det liten tvil om kva som er løysinga. Løysinga må vera betre kollektivsatsing, slik at folk får eit reelt tilbod om å lat bilen stå. Me må satsa meir på båt over fjorden, meir på buss over brua og meir kollektiv på Askøy.

SV ønskjer å dra fokuset frå olje- og gass over på grøn energi – på grøne arbeidsplassar. I det tempoet som ein pumpar opp olje i dag, vil den maksimale grensa vera nådd om få år. Den maksimale grensa før klimaendringane ikkje er eit problem, men realitet. Ein realitet me ikkje får endra attende frå. Me må ta eit val før det er for seint – og det er no.

Torsdag 05.juni skal Askøy SV saman med SU ha markering av verdas miljødag på Kleppestø kaien. Då er du hjarteleg velkomen til å kome innom å ta ein prat, stille spørsmål og ta del i aksjonen vår.

05.juni er ein dag for å ta eit standpunkt – vårt er klart. Me har ei klode, den må me ta vare på!

John-Helge Myntevik

Askøy SV

Forlet oss vår skuld, som me og forlet våre skuldmenn - gjer ein eigentleg det?

Heisann du! Ja, du. Du som ikkje kan ta ansvar for dine fordommar. Dei fordommane som du har, du står for og skuldar på nokon andre.

Du som legitimerer fordommane dine, fordi dei er skrive ein plass og tolka av nokon andre. Du som meiner det er greitt å diskriminera og å trakassera menneskjer fordi du har ei bok eller ei gruppe bak deg, med deg. Men det er jo greitt då, fordi du har andre meiningsfellar som meiner akkurat det same. Fordi andre menneskjer har gjort og sagt det same før deg – og andre kjem til å gjera det etterpå.

Kjelde

Så då er det heilt greitt at du sit på din høge hest og peikar med din moralske peikefinger som om du aldri har brote nokon moral. Du som meiner du er i din fulle rett til og meine – og avgjera korleis andre skal leva sitt, tenkje sine tankar og kjenne sine kjensler. Du som er betre enn alle andre, fordi du har meiningsfeller som seier akkurat det same – og igjen, ei bok der det er nedskrive.

Det må jo vera veldig greitt. Greitt å kunne å skulde på nokon andre, eller noko anna. Det må jo vera greitt å kunne gøyme seg bak «Gud sine nedskrivne ord» for å legitimera dine fordommar. Kunne seie at du kan skilja mellom rett og gale – fordi det står i din heillage bok. Om det er Bibelen, Koranen, i Tanàkh eller i dei heillage skriftene, spelar ingen rolle, for alle har jo rett. Rett til å peike med ei moralsk peikefinger å sei at det er gale, det er blasfemi og det er drap. Det må vera så utruleg godt å kunne fråskriva seg eit kvart ansvar fordi det berre er sånn, fordi det står skrive sånn og fordi dei som forkynner har forkynt det slik. Det speler liksom ingen rolle, fordi det er jo sanninga. Men lat meg stilla deg eit spørsmål – om det stod nedskrive at ein skulle ofra alle som til dømes tok abort, ville det då vera legitimt? Om det stod nedskrive at alle som ikkje fullførte utdanninga si skulle verta utstøtt og gjerne vore uthengd i det offentlege rom. Om det stod nedskrive at kvinna skulle ha makt og mannen skulle tilbe henne som overhovud og rollane var fullstendig snudd på hovudet – ville dette då vore måten ein hadde levd på? Og om nokon i dag, i 2014 hadde omsett til dømes Bibelen på nytt og tolka det slik at det ein før har tolka det heilt feil – ville du då følgt den nye tolkinga? Neppe. Fordi du allereie har desse meiningane og haldningane. Fordi «den heillage skrift» berre er noko du skulder på, fordi det er så mykje lettare enn å ta skulda for det du meiner sjølv. Fordommar heiter det, og du er full av dei.

Er du ikkje det seier du?

I mange år har debatten om homofiles rettar vore i fokus. Debatten har vore gåande i mange, mange år. Den har gått i alt frå om det skal vera straffbart å "praktisera" si seksuelle legning. Om homofile skal få gifta seg - og om dei skal få adoptera born. Debatten har ei klar skillelinje og den går ofte mellom dei som ikkje ser ei forskjell og dei som skuldar på Gud. No tek eg ikkje alle under ein kam her, eller meinar at det å tru er noko gale. Det eg meinar er at det å skulde på si Gud eller sine heillage skriftar for å legitimera fordomar er så uakseptabelt som det er mogleg. Eg er ikkje nokon unntak. Eg har fordomar sjølv, slik som alle andre, og eg har ingen problem med å ta ansvar for dei, meina dei eller snakka om dei. Forskjellene er mange. Til dømes nyttar eg ei kvar moglegheit til å kjempa mot dei - for å betra dei - for å fjerna dei. Kvar gong eg snakkar om mine fordommar må eg ta fullstendig ansvar for dei, og kvifor det? Jo, fordi det er mine haldningar og meininger. Eg har ingen eg kan skulda på - ingen skriftar eg kan "lena" meg til, eg har berre meg sjølv å takak og meg sjølv å stilla til ansvar. 

Det er ingenting som er meir irriterande enn å diskutera desse fordommane mot slike som skuldar dei på religion. Fordi dei nektar å ta skuld for det dei meiner og fordi dei henviser til nokon eller noko det er litt over middels vanskeleg å diskutera med. Om eg er i ei diskusjon med deg, så er det litt vanskeleg å plutseleg skulle måtte diskutera med Gud og ikkje deg. Det er litt vanskeleg å måtte diskutera med nokon som ikkje fysisk er til stades. Og kvifor er det eigentleg slik at andre religiøse kan synast det stikk motsette enn deg og fortsett vera religiøse? Jo, fordi ein tolkar skriftar, utsegn, historiar utifrå sine eigne tankar, kjensler, verdiar og haldningar. Fordi det er ikkje skriftane som styrer haldningane, nei, det er nok haldningane som styrer tolkingane. 

Det er på tide å ta ansvar for sine eigne haldningar og fordommar. Du må gjerne meine det du meiner, men då får du ta ansvar for det sjølv og. Og ein ting til - om du diskuterar dine FORDOMMAR med nokon, så får du finne andre argument enn Gud, det står i Bibelen eller du har missforstått.

"Cry me a river, build me a bridge and get over it" - sitat frå filmen under.

"Kids react to gay marriage" - sjå den. 

Abort - kvinnen eller legen si rett?

Biletet er henta frå dagbladet.no

Sidan 1913 har kampen for sjølvbestemt abort vore i gong i Norge. Altså i over hundre år(!) har kvinner si rett til å bestemma over eiga kropp for sette på dagsorden og kampen varte i 65 år før Stortinget med ei røyst vedtok retten til sjølvbestemt abort. Ei røyst var det som avgjorde at det som skulle vera ei sjølvsagtheit vart realiteten. Før «abortlova» frå 1978 vart vedteke, har kampen vore hard og tidvis brutal. Ein kamp som har sett ut til å vera vunnet etter at det har vore eit markant fleirtal på Stortinget for sjølvbestemt abort dei siste åra. 

Det som skjer er at den 9 september i fjor fekk dei borgarlege fleirtal i Norge. Forhandlingar starta og partia selde sjelene sine for å sine viktigaste ting gjennom. FRP fekk lukka asylmottak, Venstre fekk verna havområda utanfor Lofoten, Vesterålen og Senja og Høgre fekk det meste gjennom. Men ein ting måtte Høgre og verkeleg gje opp. Ei sak var dei andre samarbeidspartia villig til å ha på samvita si, og det var å frata kvinna retten til å bestemma over seg sjølv. Ei sak skulle velta kvinnekampen nesten 40 år attende i tida. Ei sak var så viktig for KRF og så uviktig for dei andre partia, og det var denne. Den nye regjeringa var ikkje starta ein gong før ein starta å bryta med menneskjerettane. Er dette sånn me vil ha det i Norge?

Abortkampen har som tidlegare skrive vart lenge. I 1913 vart det skrive om, i 1959 kom den fyrste abortlova som eigentleg ikkje sa nokon ting, på 70 talet samla kvinnerørsla seg med abort som kampsak, for då kvinnerørsla på 70-talet hadde landsomfattande aksjonar for sjølvbestemt abort, starta motstandarane "Folkeaksjon mot selvbestemt abort", i 1972 vart sjølvbestemt abort nestemt i Stortinget med ei røyst og i 1978 vart lova endeleg vedteke. Sida har den lagt utan å verta røyrd. Ei av punkta når det gjeld menneskjerettane er «retten til å bestemma over eiga kropp». Dette ønskjer no Regjeringa Solberg å «drite i». Dei vel no å sei til alle kvinner i Norge at «sorry», men du er

ikkje viktig nok for oss. Så lenge du let oss styre, set du dine rettar i fare. Så lenge legene har det godt, så kan me leva med det.

For det er ikkje det at ikkje legene skal kunne ha eigne meiningar eller tankar. Og at nokon med desse synspunkta ikkje jobbar med å utføra abortar på kvinneklinikkane, det skjønar eg. Men at dei på bakgrunn av «vrøvl» og manipulerte tankar skal kunne nekta å senda pasientar vidare for å få utført abort er reine Norgemeisterskapen i diskriminering. Som om ikkje det er ei stor nok påkjenning for kvinner som skal ta abort å faktisk ta det valet for så å gå til fastelegen sin, men no skal dei i tillegg risikera å berre verta sendt vidare til ein annan lege, for på nytt å diskutera og forklara? Og dette er vel berre starten på tukling med abortlov og likestilling. Snart tek ein vel fatt i «kjønnsnøytral ekteskapslov» og. Men det kan eg jo skjøna, for ein kan jo få indre blødingar og hjarteinfarkt berre av tanken på at homofile skal få gifta seg. Spesielt sidan nokon har funne opp at det står i ei bok at det er gale?!

Lat kvinner få si rett råderett over eiga kropp – gje kvinna moglegheit til å velja sjølv om ho ønskjer abort. Og styrk heller hjelpa til dei som slit psykisk etter å ha gått gjennom det.

Å bestemma over eiga kropp er ei menneskjerett – å verta lege er ikkje!